W niedzielę 12 października 2025 roku odbył się w naszym rejonie Powakacyjny Rejonowy Dzień Wspólnoty. Nasze spotkanie rozpoczęło się o godzinie 14:00 w Centrum Edukacyjno-Formacyjnym w Gnieźnie od zawiązania wspólnoty. Następnie nadszedł czas na „Statio” (łac. zatrzymać się, miejsce postoju), w trakcie którego para rejonowa Beata i Przemysław Gołaś przybliżyli nam historię kościoła pw. Dobrego Pasterza w Krościenku nad Dunajcem, gdzie w dolnym kościele spoczywa ciało ks. Franciszka Blachnickiego. Opowiadając o tym jak wygląda jego grób, namawiali nas do odwiedzenia tego miejsca. Kolejnym punktem spotkania była konferencja, którą wygłosił ks. Bartosz Golnik. Mówił o tym, że sakrament małżeństwa uświęca naszą ludzką miłość, pokonuje nasze granice a dzięki naszej miłości wzrasta kościół. Zaznaczył również, że motywem dla którego jesteśmy w Domowym Kościele jest Pan Jezus. Jesteśmy tu po to, aby być blisko Chrystusa a wzrastając w wierze nie będziemy w stanie zatrzymać go dla siebie. Następnie o swoich przeżyciach rekolekcyjnych w Brennej opowiedzieli Elżbieta i Paweł. Wspomnieli, że był to dla nich czas duchowego napełnienia i teraz chcą dzielić się z innymi swoimi przeżyciami.
Następnie para rejonowa przedstawiła diakonie działające w naszym rejonie – muzyczna, liturgiczna, wyzwolenia oraz modlitwy. Diakonia liturgiczna organizuje tzw. dni skupienia (najbliższe odbędzie się 29.11.2025 r. w parafii pw. Bł. Jolenty w Gnieźnie) gdzie pogłębiają wiedzę na temat liturgii. Diakonia wyzwolenia wspomniała o odprawianej w każdy pierwszy poniedziałek miesiąca mszy świętej w intencji osób uzależnionych.
Po konferencji i świadectwie spotkaliśmy się w mniejszych grupach, gdzie rozważaliśmy Słowo Boże. Był to czas, aby zrozumieć znaczenie słów uczeń-misjonarz. Odpowiadając na parę pytań doszliśmy do wniosku, że będąc uczniem Chrystusa jesteśmy misjonarzami. Po czasie osobistej modlitwy podczas Namiotu Spotkania rozpoczęła się Eucharystia, której przewodniczył ks. Michał Romel. Ostatnim punktem spotkania była agapa, w trakcie której kontynuowaliśmy dzielenie się życiem oraz cieszyliśmy się wspólną obecnością. Wszystkim bardzo dziękujemy za Waszą obecność i zaangażowanie. Chwała Panu!
Marta i Jarosław Kozłowscy
