„Bo nikt nie ma z nas tego co mamy razem, każdy wnosi ze sobą to co ma najlepszego” – te słowa piosenki najlepiej określają naszą wspólnotę rekolekcyjną, która od 27 czerwca do 13 lipca 2017 roku przeżywała Oazę Rodzin I stopnia w Rościnnie. Do Archidiecezjalnego Domu Rekolekcyjnego przyjechało 19 małżeństw z aż 12 diecezji z całej Polski. Wynikające z tego bogactwo doświadczeń, a także chętne dzielenie się talentami i zdolnościami było ogromną łaską Pana Boga, która ubogacała całą wspólnotę. Ogromną radością była 26-osobowa gromadka dzieci w wieku od niemowlaka do uczniaka, a 4 maluszki mieszkały jeszcze pod sercem swoich mam.
Posługę moderatorską podjął ks. Sławomir Rachwalski, który niestrudzenie służył wszystkim uczestnikom swoim kapłańskim i oazowym doświadczeniem. Sprawy wielkie i trudne sprowadzał z wyżyn nieba na niziny ziemi. Wierny charyzmatowi Ruchu, w sposób niekonwencjonalny przybliżał nam temat każdego dnia. Prowokował nas do myślenia i rewizji swojego życia, a przede wszystkim osobistej relacji z Panem Bogiem, współmałżonkiem, dziećmi i drugim człowiekiem.
Spotykaliśmy się w 4 kręgach, którymi dzielnie opiekowali się: Sylwia i Waldek, Ewa i Przemek, Wioleta i Patryk, a także Ela i Krzysztof. Swoimi muzycznymi talentami służyli nam Agnieszka z Robertem, których dzielnie wspierali rozśpiewani uczestnicy. Nasze rekolekcje i ich przeżywanie ułatwiła nam pełna dobrych pomysłów i wielkiego serca diakonia wychowawcza na czele której stali Agnieszka i Michał.
Podczas rekolekcji odkrywaliśmy tajemnice Bożej Miłości i Bożego planu dla naszego życia małżeńskiego i rodzinnego, dzięki którym możemy dostąpić zbawienia pomimo naszej słabości i grzeszności. W sposób szczególny mogliśmy doświadczyć bliskości z Panem Bogiem podczas uroczyście celebrowanych szczytów rekolekcyjnych. Było to przyjęcie Jezusa jako Pana i Zbawiciela, odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych, a także dzień wspólnoty. Niezwykle poruszającymi momentami były: adoracja przed Najświętszym Sakramentem, a także odnowienie przyrzeczeń małżeńskich, poprzedzone dialogiem i sakramentem pojednania.
Mamy świadomość, że to Pan zaprosił nas właśnie w tym czasie i zgromadził w tym miejscu abyśmy mogli zbliżyć się do Niego i do siebie. Składamy Panu Bogu wielkie dzięki za ten święty i dobry czas rekolekcji.
Lidka i Wojtek
